Wiktor Kociuban – dyrygent i wiolonczelista polskiego pochodzenia. Dyrektor generalny i artystyczny międzynarodowej organizacji Delirium-Edition:organisation for tomorrow’s art.
“Wiktor Kociuban to dyrygent i wiolonczelista o fenomenalnym słuchu muzycznym, odznacza się ogromną znajomością̨ muzyki współczesnej i odważnie ją interpretuje.” (Heinz Holliger)
Wiktor Kociuban współpracował z najwybitniejszymi kompozytorami, jak: Krzysztof Penderecki (m.in. Siedem Bram Jerozolimy – 7. Symfonia; Powiało na mnie morze snów… – pieśni zadumy i nostalgii na sopran, mezzosopran, baryton, chór i orkiestrę; kompletne utwory na wiolonczelę – nagranie CD z roku 2013, DUX 0957) czy Heinz Holliger (opera Schneewittchen, reżyseria Achim Freyer 2014,Theater Basel). Współpracował z Georgiem Friedrichem Haasem, który określił go „muzykiem fenomenalnym” (Monodie, Natures mortes), Sofią Gubaiduliną (Fata-Morgana, Am Rande des Abgrunds, Preludia), Peterem Ablingerem (tournée koncertowe z zespołem < zone expérimentale> w Wiedniu, Graz, Ljubljanie oraz w Bazylei: Ulrichsberger Tänze), Rudolfem Kelterbornem (Sonate in einem Satz), Johannesem Walterem (W. Kociubanowi i zespołowi Delirium Ensemble zostały zadedykowane następujące utwory: Split-Tones 3, Black Rotation I, Black Rotation II)), Jürgem Wyttenbachem (Two Nonsense-Verses), Rolandem Moserem (…wie ein Walzer auf Glass, Wendungen) czy Lukasem Langlotzem (Agni, Ohne Titel II, IN, Eidola).
Artysta dokonał jako dyrygent, jak i wiolonczelista, około 200 prawykonań nowych utworów. Są to kompozycje m. in. takich kompozytorów jak: Demetre Gamsachurdia, Lukas Langlotz, Johannes Walter, Marcilio Onofre, William Dougherty, Keitaro Takahashi (2012, Pentimento – Dyrygent podczas premiery utworu oraz pierwszego nagrania, utwór wraz z nagraniem zdobył I nagrodę w konkursie Irino w Japonii), Yair Klartag, Jakob Ullmann, Alexander Knaifel, Sandro Balzarini, Ryan Beppel, Beat Gysin (opera Marienglas, dedykowany utwór na wiolonczelę solo: Aufenthalt, projekt NUMEN), Żaneta Rydzewska, Anda Kryeziu, Elnaz Sayedi, Matthias Renaud, Paweł Mykietyn, Piotr Peszat czy Ivan Gonzalez Escuder. Wielu kompozytorów zadedykowało mu swoje dzieła.
Artysta był gościem takich festiwali jak: Lucerne Festival (jako dyrygent z Lucerne Festival Academy Orchestra – B.A.Zimmermann Sinfonie in einem Satz ), Schleswig-Holstein Festival (utwory Sofii Gubaiduliny wraz z Ivanem Monighetti), Festiwal Warszawska Jesień (autorskie projekty Delirium-Edition: dark matter(s) z orkiestrą Akademii Beethovenkowskiej oraz Embody z Delirium Ensemble), Schwetzinger Festspiele (na zaproszenie Georga Friedricha Haasa: utwory Demetre Gamsachudii i Arasha Yazdani), Davos Festival (kompozycje Demetre Gamsachurdii i Matthiasa Renaud) czy Festiwal im. Ludwiga van Beethovena (Gala Operowa z udziałem solistów Akademii Operowej Opery Narodowej i Teatru Wielkiego: Andrzej Filończyk, Natalia Rubiś-Krzeszowiak, Bożena Bujnicka z ariami i uwerturami W. A. Mozarta, V. Belliniego, G. Pucciniego oraz G. Verdiego na zakończenie sezonu w Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie).
Jako dyrygent, oprócz działalności artystycznej z zespołem Delirium Ensemble, artysta współpracował z takimi renomowanymi orkiestrami jak: Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (NOSPR) w Katowicach, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Orkiestra Filharmonii Rzeszowskiej, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus, Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku oraz z takimi zespołami jako : Ensemble Phoenix Basel, Ensemble Diagonal czy Ensemble <zone expérimentale> .
Jako kameralista W. Kociuban dzielił scenę z taki osobowościami artystycznymi jak Sofia Gubaidulina, Misha Maisky, Ivan Monighetti, Stephan Schmidt (G.Kurtag: Grabstein für Stephan), Jürg Henneberger, Marcus Weiss czy Mike Svoboda.
Intensywna współpraca artystyczna łączy artystę z gruzińskim kompozytorem i pianistą Demetre Gamsachurdia, który zadedykował mu swój utwór Teatr Muzyczny Vikarë (2015-18). Opera pod kierownictwem artystycznym Wiktora Kociubana została wystawiona w roku 2018 w Polsce (Europejskie Centrum Muzyki im. Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach) i w Szwajcarii.
W roku 2018 Wiktor Kociuban poprowadził jako dyrygent 20 światowych premier w większości mu dedykowanych utworów (w tym 1 teatr muzyczny, 2 utwory orkiestrowe i 17 utworów na duży zespół instrumentalny). Oprócz tego wystąpił m. in. z orkiestrą NOSPR oraz poprowadził dwa autorskie programy podczas Festiwalu Warszawska Jesień, prezentując utwory Piotra Peszata i Pawła Mykietyna oraz projekt Delirium Ensemble & gen~.rate: „Embody” (prawykonanie kompozycji Caspara Johannesa Waltera, Aleksandry Kacy, Teoniki Rożynek, Żanety Rydzewskiej i Rafała Ryterskiego, zamówionych przez Delirium-Edition). Wszystkie projekty powstały pod kierownictwem artystycznym i organizacyjnym Wiktora Kociubana.
Wiktor Kociuban utworzył w roku 2016 Delirium-Edition: organisation for tomorrow’s art.
W ramach organizacji Wiktor Kociuban realizuje autorski cykl z orkiestrami pt. dark matter(s). Celem projektu jest prezentacja najważniejszych utworów symfonicznych i operowych muzyki XX i XXI wieku. Pierwszy koncert zrealizowano w czerwcu 2016 wraz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Koncert o podtytule the nature of sound ukazał dzieła Krzysztofa Pendereckiego, György Ligetiego, Giacinto Scelsiego oraz Georga Friedricha Haas-a (utwór Natures mortes został wykonany po raz pierwszy w Polsce). Koncertowi towarzyszyły materiały video prezentujące sylwetki kompozytorów, zrealizowano także film dokumentalny. W 2017 r. Wiktor Kociuban w ramach cyklu poprowadził, wraz z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, światową premierę dedykowanych mu utworów „The Artist’s way” Piotra Peszata (video: Grzegorz Mart) oraz „Herr Thaddäus” Pawła Mykietyna (scenografia: Mirosław Bałka) w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie i w Filharmonii w Szczecinie (grudzień 2017).
W 2015 roku nagranie dokonane wraz z Demetre Gamsachurdią Oracle’s Blast DUX 1110, wydane przez polską firmę fonograficzną DUX we współpracy ze szwajcarskim Radiem SRF 2 Kultur, prezentujące pięć nowych utworów napisanych dla artystów przez kompozytorów z różnych stron świata, zostało określone płytą o „globalnym, światowym znaczeniu” przez międzynarodową krytykę artystyczną.
W roku 2013 artysta dokonał także pierwszego nagrania dzieł wszystkich na wiolonczelę solo Krzysztofa Pendereckiego (we współpracy z kompozytorem) oraz Iannisa Xenakisa (DUX 0957).
Artysta studiował w prestiżowej Akademii Muzycznej w Bazylei (Szwajcaria): dyrygenturę (Jürg Henneberger), muzykę nową ( Jürg Henneberger, Marcus Weiss, Mike Svoboda), kompozycję (Roland Moser), instrumentację (Georg Friedrich Haas), wiolonczelę (Ivan Monighetti) oraz wiolonczelę barokową (Petr Skalka, Schola Cantorum Basiliensis).
