Delirium Ensemble jest częścią struktur Delirium-Edition: Organisation For Tomorrows Art. Zespół składa się z członków z bardzo różnych kręgów artystycznych, wznosząc się ponad granicami kontynentalnymi i kulturowymi. Delirium Ensemble został utworzony w latach 2014-2016 z inicjatywy swojego dyrektora artystycznego: dyrygenta i wiolonczelisty Wiktora Kociubana, wraz z gruzińskim kompozytorem i pianistą Demetre Gamsachurdia.

Delirium Ensemble opiera się na zasadach pracy grupowej i wraz z dyrygentem stanowi jedno ciało. Występuje w różnych formacjach: od duetów (2.0), poprzez małe grupy kameralne (4.0- 10.0), aż po duże zespoły instrumentalne. Każdy z muzyków aktywnie uczestniczy w procesie realizacji projektów: biorąc udział w ich tworzeniu, jak i i w procesach organizacyjnych.

Każdy projekt Delirium Ensemble jest poszukiwaniem nowej formy wykonawczej. Uważamy, że aby promować sztukę wśród szerszej i młodszej publiczności, niezwykle ważne jest zaangażowanie odbiorcy podczas wydarzeń. Każdy projekt Delirium Ensemble to poszukiwanie nowych form wykonania. Naszym celem jest produkcja nowoczesnych multimedialnych i interaktywnych wyjątkowych doświadczeń opartych na emocjach na żywo.

Delirium-Edition prezentuje nowa formę wyjścia na przeciw potrzebom dzisiejszej publiczności: odbiorca możne interaktywnie współtworzyć wydarzenia: nadawać im swoje ramy, decydować o przebiegu akcji. Dzięki temu żaden koncert nigdy nie będzie taki sam, nie możne się powtórzyć: jest niepowtarzalny tak jak nasze emocje.

W świetle tych metod, zarówno wykonawcy, jak i słuchacze mogą doświadczyć „Delirium”- stanu umysłu, w którym wykonawca i odbiorca przestają tworzyć lub postrzegać, a zamiast tego stają się samym procesem. Metoda Delirium jest wyjątkowa we współczesnym świecie koncertów, ponieważ wymaga znacznie więcej czasu i wysiłku od wykonawców w porównaniu do tego, co uważa się za standardowe, a jej wynik może głęboko wpłynąć zarówno na publiczność, jak i na muzyków.

Zespół Delirium Ensemble współpracował z takimi kompozytorami jak: Georg Friedrich Haas, Chaya Czernowin, Caspar Johannes Walter, Lukas Langlotz, Rudolf Kelterborn, William Dougherty, Marcilio Onofre, Żaneta Rydzewska, Piotr Peszat, Yair Klartag, Adrian Nagel, Iván González, Anda Kryeziu, Eleni Ralli, grupa kompozytoska Gen.rate, Elnaz Seyedi, Demetre Gamsachurdia. Inni goście to aktor Bartłomiej Kwiatkowski, tancerka Iwona Olszowska i rzeźbiarz/performer Irakli Chrklatashvili.

Zespół występował już w takich krajach jak: Szwajcaria, Polska, Gruzja, Brazylia i Niemcy. Liczne partnerstwa obejmują m.in. takie instytucje jak: Muzeum Historii Żydów Polskich (Warszawa, PL), Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego (Luslawice, PL), Nowy Teatr w Warszawie (Warsaw, PL) , Festiwal Warszawska Jesień (PL), Musik-Akademie Basel (CH), Studio 31 (Basel, CH), Neues Theater Dornach (CH), Akademie der Künste Berlin (DE) czy Związek Kompozytorów Polskich (PL).

W 2018 roku zespół Delirium Ensemble dokonał premier następujących projektów: The Hourglass bleeds still z kompozycjami Fausto Romitelli-ego, Chayi Czernowin i Yaira Klartaga, Vikarë – teatr muzyczny Demetre Gamsachurdii, Embody we współpracy z Casparem Johannesem Walteren i grypą kompozytorską gen ~ .rate, projekt Luft we współpracy z Verein Studio 31 i Musik-Akademie Basel z kompozycjami Adriana Nagela, Ivána Gonzáleza, Andy Kryeziu, Eleni Ralli, Elnaz Seyedi i Caspara Johannesa Waltera. Wszystkie utwory to zamówienia Delirium-Edition dedykowane zespołowi.

Na szczególną uwagę zasługuje w 2017 r. wykonanie kompozycji Mortona Feldmana „Patterns in a Chromatic Field“ w specjalnej oprawie konceptualnej z projektowanymi wizualizacjami podczas festiwalu KODY w Lublunie (PL).

W 2015 roku nagranie dokonane przez Delirium Ensemble 2.0 (Kociuban-Gamsachudia Duo) Oracle’s Blast DUX 1110, wydane przez polską firmę fonograficzną DUX we współpracy ze szwajcarskim Radiem SRF 2 Kultur, prezentujące pięć nowych utworów napisanych dla artystów przez kompozytorów z różnych stron świata, zostało określone płytą o „globalnym, światowym znaczeniu” przez międzynarodową krytykę artystyczną.